मोर्चाले युएईमा १९ औ जनयुद्ध दिवस मनायो ।

युएई/नेपाली जनप्रगतिशील मोर्चा, युएईले १९ औ महान् जनयुद्ध दिवस कार्यक्रम यही १४ फेब्रुअरी २०१४ शुक्रबारका दिन सिन्ध पंजाब रेष्टुरेन्टको सभाहलमा सम्पन्न गरेको छ । 

“सुरक्षित र मर्यादित वैदेशिक रोजगार हाम्रो चाहना, दिगो शान्ति र स्वाधीन नेपाल हाम्रो परिकल्पना” भन्ने उद्धघोषका साथ मोर्चाका कार्यबाहक अध्यक्ष साहस न्यौपानेको सभापतित्व तथा प्रमुख सल्लाहकार हरि नेपालीको प्रमुख आतिथ्यमा संचालन भएको थियो । जनयुद्ध र जनआन्दोलनका दौरानमा जीवनको आहुति गर्ने सम्पुर्ण सहीदहरु प्रति श्रद्धाञ्जली सहित एकैसाथ १९ वटा मैनबत्ती बालेर उद्घाटन गरिएको उक्त कार्यक्रमलाई मोर्चाका सचिब छक बुढाले संचालन गरेका थिए । मोर्चाका विभिन्न क्षेत्र, इकाई तथा विभागीय समितिहरुको सहभागिता रहेको सो कार्यक्रममा सहिद परिवारहरुलाई खादा ओढाएर सम्मान गरिएको थियो भने राष्ट्रिय युवा जनस्वयंसेवक युएईका अध्यक्ष काशी काफ्लेले स्वागत मन्तव्य राखेका थिए । अन्र्तक्रियात्मक शैलीमा संचालन गरिएको उक्त कार्यक्रममा सहभागीहरुको प्रश्नको जवाफ दिदै प्रमुख अतिथी हरि नेपालीले दश बर्षीय जनयुद्धले स्थापित गरेको मुल्य र मान्यतालाई आत्मसात गर्न सकेमात्र हामीले सहिदका सपनाहरुप्रति साचो अर्थमा न्याय गरेको ठहर्ने नत्र संसोधनवादमा पतन हुने कुरालाई कसैले रोक्न नसक्ने विचार राखेका थिए । उक्त कार्यक्रममा सहिद परिवार तथा केन्द्रिय समिति सदस्य उत्तम वि.क.ले क्रान्तिकारी कविता सुनाएर हललाई उत्साहित बनाएका थिए ।

कुवेती अस्पतालमा मिना

२६ माघ, कुवेत । घरेलु कामदारका रुपमा गत असोज २२ मा कुवेत पसेकी मिना मगर अहिले गम्भीर अवस्थामा अस्पतालको बेडमा उपचार गराइरहेकी छन् । ६ दिनदेखि फर्वानियाको बेड नं. २० मा उपचार गराईरहेकी मिना अहिले मृत्युसँग संघर्ष गरिरेहकी छन् ।
कुनुले-५ उदयपुरकी मिना ०६५९५८०८ नम्बरको राहदानीबाट कुवेत पसेकी हुन् । मिना कुवेत आएलगत्तै एक महिना एकजनाको घरमा काम गरिन् । त्यसपछि त्यहाँका घरमालिकले एजेन्ट अफिसमा फर्काएर काम गरेको पैसा पनि एजेन्टको हातमा दिए । एजेन्टले पारिश्रमिक मिनालाई नदिई खाइदिएको बताइएको छ ।
कुवेत ल्याएको एजेन्टले उनलाई कुवेतकै अर्दियास्थित अर्को घरमा काम गर्न पठाइयो । मिनाले त्यो घरमा काम गर्दा कम्ता भुक्तमान भोगिनन् । ‘त्यो घरमा काम गर्न साह्रै कठिन रहेछ, विहानदेखि राति एक बजेसम्म बाबुको घरमा काम गरेपछि दिउँसो एकबजेदेखि राति एघार बजेसम्म उसकी छोरीको घरमा मेसिन झैं मैले काम गर्नुपर्यो’ मिनाले भनिन् ।
लगातार भोकभोकै काम गर्दा मिनालार्इ ग्यास्ट्रिकले च्याप्यो । कामको चाप र समयमा खान नपाउँदा मिनालार्इ विमारले नराम्ररी च्याप्यो । घर मालिकले मिना विरामी हुँदा अस्पताल पनि नलाने र औषधी पनि नगरिदिएपछि उनी लखतरान भइन् ।
मिना यसरी अस्पताल पुगिन्
भोकभोकै लगातारको कामले थला परेकी मिनालार्इ अस्पतालसम्म पुगेको बारे केही थाहा छैन । ‘म विहान उठेको थाहा छ, अरु केही पनि थाह छैन, होस आउँदा अस्पतालमा थिएँ।’ मिनाले भनिन् ।
बेहोसी अवस्थामै घर मालिकले उनीबाट ल्याप्चे लगाएर काम फत्ते गरिसकेका थिए । ‘बेहोस अवस्थामा कहाँ ल्याप्चे लगाउन लगाए, थाहा छैन, हिन्दीमा बोलेको सुनेकी थिएँ, आँखा खुलेको थिएन’, मिनाले भनिन्, ‘उनीहरुले मलाई मेरो कुवेतस्थित एजेन्टको अफिसमा लगेका होलान,होस खुलेपछि हेर्दा दुबै हातको बुढी औंलामा ल्याप्चे लगाएको मसी थियो ।’ मिनाको भनिन् ।
मिनालार्इ अस्पतालले अपरेशन गर्ने तयारी गरेको छ । उनलाई अस्पतालमा घर मालिकले भर्ना गरेको बताइएको छ । अस्पतालमा भेटिएकी मिनाले भने गुनासो पोखिन् । ‘मेरो दाहिने गोडाको जाँघको हड्डी खुस्केको जस्तो लाग्छ, हलचल गर्नहुँदैन’ मिनाले भनिन् ।
मिनाको औंलामा चोट देखिन्छ, गोडामा पनि निला डामहरु छन् र त्यहाँ उनलाई रेखदेख गर्ने एक नेपाली महिलाका अनुसार तिघ्रा, पुठ्ठा र कम्मरमा पनि धेरै चोटहरु छन्। आँखाको छेउ र निधारमा पनि चोट देखिन्छ। मिनाले घटनाको वास्विकता खोलेकी छैनन् । उनलार्इ घरमालिकले दवाव दिएकाले घटनाबारे केही नबोलेको बताइन्छ । उनी पटक-पटक भन्ने गर्थिन ‘मलाई अपरेशन गर्ने भनेर सुई लगाएर मारी पो दिन्छन् कि ?’
घटनाबारे नेपालमा पतिसँग कुरा गरेर बाँचेर भने घर आउँछु भनिदिएको बताइन् । घटनाबारे नेपाली दूतावासका प्रथम सचिव विशाल भट्टराईले मिनालार्इ भेट्न तत्काल जान नसकिने जवाफ दिए । घटनाबारे कुवेतस्थित नेपाल मगर संघका प्रतिनिधि बसन्त थापामगरलाई जानकारी गराइएको छ ।.

कतारमा राप्तीका मगरहरुको भेला

सुनिल पुन,फेब्रुअरी ०७ तारिख २०१४ । दोहा कतारमा कार्यरत राप्ती अञ्चलवासी मगर दाजु भाई तथा दिदी बहिनीहरुको प्रथम भेटघाट परिचय तथा बनभोज कार्यक्रम कतारको होम साईडमा समपन्न भएको थियो । राप्ती अञ्चलको पाँच ओटा जिल्लाबाटै प्रतेक जिल्लाबाट ५-५ जना मगर सहभागी हुने तथा ५ जना मात्र महिला सहभागी हुने भनि कार्यक्रम तय भएको थियो । अन्तमा तोकिएको संख्या भन्दा ४०% धेरै मगर दाजु भाई तथा दिदी बहिनीहरुको सहभागिता भएको थियो । राप्ती अञ्चलको रुकुम रोल्पा प्युठान सल्यान दाङ पाँच जिल्ला मध्ये प्युठान जिल्लाबाट तोकिएको संख्या भन्दा धेरै मगर दाजु भाई तथा दिदी बहिनीहरु सहभागी हुनु भएको थियो । एक दुई जना गैर मगर एक दुई जना गैर राप्तीवासी पनि कार्यक्रममा उपस्थिति हुनुहुन्थ्यो । सोही कार्यक्रमबाट नेपाल प्रवासी मगर संघ दोहा कतारका नवौँ तथा दशौँ कार्यसमितिका केन्द्रिय सदस्य श्री भोज सारु मगर ज्यू कतार नफर्किने गरि नेपाल जानु हुने भएकोले ५ जिल्लाको एक एक जना तथा एक महिला गरी ६ जनाले खादा ओदाई सम्मान तथा बिदाई गरिएको थियो । शाथमा कार्यक्रममा खर्च गरि बचेको रकम तथा इच्छुक व्यक्तिहरुबाट जम्मा भएको रकम ९४५ कतारी रियाल भोज सारु मगर ज्यूको गाउँमा रहेको प्रथामिक बिद्दालयलाई सहयोग सहरुप हस्तान्त्रण गरिएको थियो । कार्यक्रममा उपस्थित राप्तीवासी मगर दाजु भाई तथा दिदी बहिनीहरु प्राय सबैले आगामी दिनहरुमा संगठिट भएर अगाडी बडनु पर्ने धारणा राख्नु भएको थियो । राप्तीवासी भएको नाताले म पनि यस कार्यक्रममा स्वयम प्रटक्ष्य उपस्थिति भएको थिएँ धेरै रमाईलो तथा बनभोज कार्यक्रम सफल भएको थियो । अन्यथा अर्थ नलागोस यसै कार्यक्रमबाट दश बर्ष पछि फेरी औपचारिक प्रटक्ष्य रुपमा समाज सेवामा फर्केको जानकारी गर्दछु धन्यवाद ।

सुनिल पुन रुकुम ।

                                        भोज सारु मगरलाई बिदाई गर्ने क्रममा क्रमश लाईनमा 

नेपाल प्रवासी मगर संघ दोहा कतारका नवौँ तथा दशौँ कार्यसमितिका केन्द्रिय सदस्य प्युठान निवासी श्री भोज सारु मगरलाई रुकुमबाट मैले खादा ओदाई सम्मान तथा बिदाई गर्दै !

फेब्रुअरी ०७-२,०१४ राप्तीका मगर दाजु भाई तथा दिदी बहिनीहरु कतारको होम साईडमा सामुहिक तस्विर खिच्दै 

१९औँ महान जनयुद्द दिवसको अवशरमा- पृथीछक वुढा मगर ग्लोभिभोना (भूगोल)

समाज रुपान्तरणको निम्ती वर्ग संघर्ष अनिवार्य हुन्छ । यो नै माक्सवादको मुलभुत सिद्दान्त हो । यो सिद्दान्त हरेक कम्युनिष्ट पार्टीमा लागु हुन्छ । आज हाम्रो अगाडी त्यो सिद्दान्त चुनौतिको रुपमा खडा हुँदै गैईरहेको छ । तर त्यो चुनौती भित्र पनि त्यतिकै सम्भाबनाहरु पनि छन । चुनौती वेगरको सम्भावनाहरु सम्भव हुँदैन । कम्युनिष्टहरुलाई द्वन्दात्मक भौतिकवादले यही सार सिकाएको छ । हामीले आज भन्दा ठीक १९ वर्ष पहिले फागुन १ गतेको दिन संसार परिवर्तनको निम्ती यस अभियान सन्चालन गरेका थियौँ । त्यो दिन केही दिन पछी १९ वर्ष पुग्दै छ । हामीले त्यो सुनौलो दिनलाई स्मरण गरिरहेका छौं । हरेक क्रान्तिकारी तब्काले त्यो रक्तरन्जित युगको स्मरण गर्नु उसको कर्तब्य पनि हो । यो हाम्रो गौरवको दिन हो । तर आदरणीय कमरेडहरु ईतिहास सुनौलो हुन्छ, सुन्दर हुन्छ तर ईतिहासको पानाहरुवाट हामीले सिक्नु पर्ने कुराहरु के-के हुन् ? यो हामीले भुलिसकेका छौं । हामीले हाम्रो पथ विर्सिसकेका छौं । अव नयाँ युगको निम्ति नयाँ तरिकाले नयाँ रुपमा फेरी अर्को सुनौलो इतिहास लेख्ने अभिभारा हाम्रो काँधमा थपिएको छ । कमरेडहरु, वर्तमान सुन्दर नभई ईतिहास सुन्दर हुन सक्दैन भन्ने कुरा माक्सवादी सौन्दर्य शास्त्रले हामीलाई वाताईसकेको छ । हामीले हाम्रो वर्तमान सुन्दर वनाउने अभियानमा फेरी जुटौं । अवस्य हाम्रो विजय हुने छ । सम्पूर्ण राता मान्छेहरुलाई नेपाली जनप्रगतिसिल मोर्चाको तर्फवाट हार्दिक अपिल गर्दछु ।

त्यो संसार हल्लाउने महान अभियानमा हामीले तमाम लालहरुलाई गुमाएका छौं । हजारौं आमा-वुवाहरुको काख रित्तिएको छ । हजारौं चेलीहरुको सिन्दुर पुछिएको छ । हजारौं छोरी चेलीहरुको अस्मिता लुतिएको छ । वास्तवमा त्यो अभियान हामीले धेरै मुल्य चुकाएका छौं । नेपाली जनताले धेरै ठुलो वलिदान गरेको छ । तर ति वलिदानहरु के को निम्ती थियो ? कस्को स्वार्थ पुर्तिको निम्ती थियो ? आज नेपाली जनताले जवाफ खोजिरहेका छन । हो, जनताको यो प्रश्न जायज छ । सर्वहारा वर्गीय चरित्रको रुपमा विकसित भएको जनयुद्द अहिले प्रतिक्रान्ति भइसकेको स्थिति छ । नेतृत्वकर्ता रातारात पुँजीपति वर्गको घृणित चरित्रमा रुपान्तरण भएको छ । हिजोको प्रधान शत्रुहरुसंग हातेमालो गर्दै ति भोका मानिसहरुको पेटमा लात्ती वर्षाईरहेका छन् । यो स्थितिमा जनतालाई लाग्नु शोभाविकै हो कि हिजोको जनयुद्द के एकाद मानिसहरु सिंहदरवार छिर्न र शहरमा घर घडेरी जोड्ने कामको निम्ति थियो त ? होइन ! त्यो थिएन ।  जनयुद्दको लक्ष त्यो थिएन । आम भोका मानिसहरुले खान पाउनु पर्छ भन्ने उद्देश्य थियो हाम्रो युद्द । नाङ्गो शरिरहरुमा लुगाफाटो पुगोस भन्ने थियो हाम्रो युद्द । तर आज त्यो सपना चकनाचुर भएको छ । क्रान्तिको ध्वजालाई विसर्जन गरिसकेका छन् प्रतिक्रान्तिकारी शक्तिहरुले । अब त्यो लाल झण्डालाई उठाउन फेरी अर्को क्रान्तिकारी शक्ति जन्मिएको छ । त्यो रातो झण्डा उठाउनु आज हाम्रो काँधमा आएको छ । क्रान्तिकारी शक्तिहरुको काँधमा आएको छ । अधुरो र अपुरो क्रान्तिलाई पुरा गर्न हाम्रो जिम्मेवारी हुन आएको छ । जनयुद्द दिवसले यहि संदेश दिएको छ । शहिदहरुको सपना पनि यहि थियो । जनयुद्द जिन्दावाद ! वीर शहिद लाल सलाम !
पृथीछक वुढा मगर ग्लोभिभोना -भूगोल
केन्द्रीय सचिब 
नेपाली जनप्रगतिसिल मोर्चा युएई   

थबाङलाई खुसीको खबर!!!

राजनैतीक बिषयले अती चर्चाको शिखरमा आउने रोल्पा जिल्लाको दुर्गम गाउँ थबाङले एकधिक्का, सचेत र जुझारु समुदायको पहलको परीणाम स्वरुप २०३५ सालमा जिल्लाकै तेस्रो माध्यामिक बिद्यालय पाउन सकेको थियो। मगर खाम भाषी समुदायहरुको केन्द्रमा पर्ने गाउँ थबाङले विद्यार्थीहरुको चापलाई ध्यानमा राख्दै +२ को पहल गरेको थियो र २०६५ सालबाटै +२ सन्चालन गर्दै आएको छ । यसै बर्षदेखी मानबिकी संकायमा स्नातक तहसम्म अङ्ग्रेजी, जनसंख्या र समाजशास्त्र मुख्य बिषयमा अध्यापन अनुमती पाएको क्याम्पसको नाम श्री शहिद स्‍मृति क्याम्पस, थबाङ, रोल्पा राखिएको तपाईं सम्पूर्णमा सहर्ष जानकारी गर्दछौं । यो क्याम्पस समुदायकै प्रत्यक्ष आर्थिक सहभागीतामा सन्चालन हुनेहुँदा यसलाई आर्थिक सहयोग गर्न स्वदेश तथा बिदेशमा रहनुहुने सम्पूर्ण थबाङगी, गैह्र थबाङगी शिक्षाप्रेमी आदर्णीय महानुभाबहरुमा हार्दिक बिनम्र आव्हान गर्दछौं ।

थप जानकारी :
१) रु १ लाख भन्दा बढी नगद वा जिन्सी सहयोग दिनुहुने सहयोगदाता क्याम्पसको मानार्थ तथा सम्रक्षक रहनेछ साथै निजलाई सम्मानस्वरुप तम्रपत्र पनि प्रदान गरिनेछ ।
२) रु २५ हजार वा सो भन्दा बढी नगद वा जिन्सी सहयोग दिनुहुने सहयोगदाताहरुलाई क्याम्पसको आजिबन सदस्यता प्रदान गरिनेछ । साथै निजलाई तम्रपत्र पनि प्रदान गरिनेछ।
३) रु ५ हजार वा सो भन्दा बढी नगद वा जिन्सी प्रदान गर्नुहुने सहयोगदातालाई क्याम्पसको कदरपत्रसहित शिलालेखमा नाम लेखिनेछ साथै १ हजारदेखी २४९९९ सम्म सहयोग दिनुहुने दातालाई क्याम्पसको साधारण सदस्यता प्रदान गरिनेछ।

सहयोगकालागी सम्पर्क:
Shahid Smriti Campus, Thabang,Rolpa
Nepal Bank Limited, Kirtipur Branch, KTM
Current A/C NO: 45-11-6839
Email: amitammgr@gmail.com 9847891938,9747096060
pbsroka@gmail.com 9843512811
udaygmagar@gmail.com9847861906
umesh1kala@gmail.com 9843076697
Thank you .